زمینه و هدف: شناسایی عوامل تأثیرگذار بر مدیریت ایمنی ترافیک یکی از مهم­ ترین مسائل در پیشگیری از تصادفات است. با در نظر گرفتن این عوامل می ­توان تصادفات را قابل پیش ­بینی و پیشگیری دانست. از این رو هدف از این پژوهش، شناسایی عوامل تأثیرگذار بر مدیریت ایمنی ترافیک است. با توجه به این که مدیریت ایمنی ترافیک یکی از عوامل اصلی و تأثیرگذار در پیشگیری از تصادفات می­ باشد  لذا انجام پژوهش مذکور ضروری به نظر می ­رسد.روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحـاظ نـوع، تحلیل محتوای کیفی است. اطلاعـات مورد نظر از طریق انجام مطالعات میدانی و مصاحبه با خبرگان حوزه مدیریت ایمنی ترافیک انجام شد. مصاحبه ­ها تا زمان رسیدن به اشباع داده­ ها ادامه یافت. جمعیّت مشارکت کنندگان این پژوهش، تعداد 43 نفر از خبرگان حوزه ایمنی و ترافیک کشور می ­باشند. متن پیاده شده مصاحبه­ ها با نرم افزار مکس کیودا مشابه با سایر مصاحبه ­های نیمه ساختاریافته، کد گذاری و سپس کدها در قالب محورهای مشخص شده با استفاده از عناوین انتزاعی­ تر خلاصه گردیدند.یافته ­ها:  فرایند کد گذاری نشان داد که می­توان عوامل تأثیرگذار بر مدیریت ایمنی ترافیک را در 4 طبقه اصلی ارائه کرد که عبارت ­اند از: 1- مدیریت جامع در ایمنی ترافیک 2- نقش پیش­ بینی و پیشگیری در سوانح ترافیکی 3- مدیریت صحنه تصادف 4-نقش مدیریت پس رویدادی در ایمنی ترافیک.نتیجه ­گیری: با اتخاذ تدابیری در مدیریت جامع در ایمنی ترافیک، در نظر گرفتن نقش پیش ­بینی و پیشگیری در سوانح ترافیکی، اصلاح  مدیریت در صحنه تصادف و اهمیت دادن به نقش مدیریت پس رویدادی در ایمنی ترافیک می ­توان ایمنی در ترافیک را مدیریت کرد.

پژوهش حاضر میزان رفتارهای پرخطر رانندگی شامل تخلفات و خطاها را در افراد مصرف کننده مواد مخدر، در حال ترک و سالم بررسی کرد. همچنین تاثیر رفتارهای پرخطر رانندگی بر دو شاخص ایمنی ترافیک (تصادفات و جریمه ها) در این سه گروه سنجیده شد. 240 نفر به طور مساوی در سه گروه معتاد (100 درصد مرد)، در حال ترک (100 درصد مرد) و سالم (80 درصد مرد)، به شیوه در دسترس پرسشنامه رفتارهای رانندگی منچستر به علاوه ویژگی های فردی و تاریخچه مصرف مواد را پر کردند. آزمون های آماری با کنترل متغیرهای سن، جنسیت، تحصیلات، ساعت و تجربه رانندگی نشان داد افراد معتاد و در حال ترک نسبت به افراد سالم میزان خطاها، تخلفات پرخاشگرانه و معمولی، لغزش ها، تصادفات و جریمه های رانندگی بیشتری مرتکب می شوند. یافته های همبستگی سهمی در گروه معتاد رابطه بین تعداد تصادفات با خطاها و لغزش های رانندگی و تعداد جریمه ها با تخلفات معمولی، پرخاشگرانه و لغزش معنادار بود. در گروه تحت درمان بین تعداد تصادفات و همه انواع تخلفات و خطاها و تعداد جریمه ها با تخلفات پرخاشگرانه، معمولی و خطاهای رانندگی ارتباط معنادار بود. در افراد سالم هیچ رابطه ای معنادار نبود. افراد معتاد و تحت درمان نقش موثری در بروز رفتارهای پرخطر رانندگی و کاهش سطح ایمنی ترافیک دارند.

خودروهای متصل و خودران با مزایای پیش بینی شده از جمله ایمنی جاده ای بهتر، در حال تبدیل شدن به واقعیت هستند. حال، قبل از اینکه چگونگی ترکیب تکنولوژی خودروهای متصل و خودران در سیستم حمل ونقل اهمیت یابد، متخصصان باید ویژگی های این فناوری و مزایا و معایب آن را درک کنند. در این راستا، مطالعات مختلفی در سال های اخیر به بررسی جنبه های مختلف خودروهای متصل و چگونگی تاثیر آن بر سیستم حمل ونقل شهری در دهه آینده با هدف آماده کردن مدیران حمل ونقل و مسیولان پرداخته اند. انتظار می رود که خودروهای متصل و خودران راحتی و ایمنی بیشتری را به ازای قیمت های پایین تر در اختیار استفاده کنندگان قرار دهند و در عین حال ظرفیت جاده ها را افزایش و شلوغی شبکه را کاهش دهند. در این مطالعه که با مرور پژوهش های اخیر در این زمینه به بررسی مزایا، معایب، موارد آزمایش شده و آثار کوتاه مدت و بلندمدت وسایل نقلیه متصل و خودران پرداخته شده و تاکید بر یکی از مهم ترین ویژگی های این تکنولوژی یعنی تاثیر این وسایل نقلیه بر ایمنی است. ممکن است ادعای مربوط به مزایای ایمنی وسایل نقلیه خودران بسیار اغراق آمیز باشد و کاهش یا حتی حذف خطاهای راننده الزاما باعث حذف خطاهای وسایل نقلیه، جاده، عوامل محیطی یا سایر کاربران جاده ای در تصادفات نباشد؛ ولی باید توجه داشت که آزمایش ها نشان می دهد در حدود 90 درصد از تصادفات رانندگی به علت خطاهای انسانی رخ می دهد و وسایل نقلیه خودران با حذف انسان از چرخه رانندگی، میزان بروز تصادفات را تا حد زیادی کاهش می دهند.

زمینه و هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی دیدگاه شهروندان منطقه ده تهران در رابطه با تأثیر عوامل اجتماعی (آموزش و پرورش، رسانه، خانواده و دوستان) بر مشارکت عمومی در ارتقای ایمنی ترافیک است. در واقع هدف اصلی پژوهش حاضر، تبیین عوامل اجتماعی مؤثر بر مشارکت عمومی در ارتقای ایمنی ترافیک است.روش: این تحقیق با رویکردی کمی و به روش توصیفی- پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه شهروندان منطقه 10 تهران تشکیل می­دهند که براساس آن 354 نفر به عنوان حجم نمونه پژوهش به صورت نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس (اتفاقی) انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزار پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد.یافته­ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین دوستان و مشارکت عمومی در ارتقای ایمنی ترافیک همبستگی وجود ندارد. اما بین خانواده، رسانه و آموزش و پرورش با مشارکت عمومی در ارتقای ایمنی ترافیک رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.نتایج: نتایج تحلیل رگرسیون خطی چندمتغیره نشان داد که با استفاده از متغیرهای مستقل تنها می­توان 5/9 درصد از متغیر وابسته را تبیین کرد؛ با اطمینان 95 درصد، آموزش و پرورش بیشترین تأثیر را بر مشارکت عمومی در ارتقای ایمنی ترافیک دارد، عامل خانواده تأثیری کمتر از آموزش و پرورش و عامل رسانه کمترین تاثیر را دارد. هم چنین عامل دوستان تاثیری بر مشارکت عمومی در ارتقای ایمنی ترافیک ندارد.

حوادث جاده ای و تلفات ناشی از آن یکی از چالش های کنونی جوامع بشری است که هزینه های اقتصادی زیادی را بر اقتصاد برخی کشورها تحمیل نموده است. در مقایسه بین کشورها از جنبه توسعه یافتگی، بیشتر قربانیان این بحران را کشورهای در حال توسعه تشکیل می دهند، متاسفانه کشور ایران در قالب این کشورها قرار دارد. مبانی تئوریکی بیان می کند که در این ارتباط بین ایمنی ترافیک و رشد اقتصادی کشورها رابطه ای وجود دارد که در مراحل اولیه با رشد اقتصادی، تلفات ترافیکی رشد پیدا خواهد کرد ولی پس از رسیدن به یک سطح نسبتا آستانه ای از رشد اقتصادی، نرخ تلفات ترافیکی کاهش پیدا خواهد کرد.هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین تصادفات جاده ای با شاخص های اقتصادی موتر بر آن در چارچوب نظریات کوزنتس می باشد. نتایج این بررسی نشان می دهد که بین درآمد سرانه و تصادفات جاده ای رابطه ای به شکل U معکوس وجود دارد. همچنین یافته ها حاکی از آن است که سرمایه گذاری در زیرساخت های جاده ای، ایمن سازی خودروها و ترفیع آموزش فرهنگ ترافیک، در کاهش حوادث جاده ای تاثیر بسزایی دارد.